بررسی اثر تنش شوری ناشی از nacl بر میزان تغییرات و توزیع aba وiaa در گیاهچه های دو ژنوتیپ متحمل (ir۶۵۱) و حساس (ir۲۹) برنج

یکی از گونه های نسبتاً حساس به تنش شوری است که از نظر تحمل یا حساسیت , تنوع ژنتیکی زیادی در مخزن ژنتیکی انواع زراعی آن نیز دیده می شود. تغییرات غلظت و نحوه توزیع آبسزیک اسید (aba) و ایندول-3-استیک اسید (iaa) در دو ژنوتیپ متحمل (ir651) و حساس (ir29) برنج به تنش شوری در محیط آبکشت بررسی گردید. تیمار شوری در دو سطح محلول عادی یوشیدا و یا حاوی 100 میلی مولار کلرید سدیم (m-1 ec=12ds.) در مرحله شش برگی به مدت یک هفته اعمال شد، و نمونه گیری طی این مدت در فواصل زمانی (صفر ، 4، 12، 24 ،48،96 و 168 ساعت) پس از اعمال تیمار, از پهنک برگ ها ، غلاف برگ ها و ریشه به عمل آمد و غلظت aba و iaa توسط دستگاه hplc اندازه گیری شدند. در این آزمایش غلظت aba در ژنوتیپ حساس نسبت به ژنوتیپ متحمل بیشتر و این تفاوت تحت تاثیر تیمار شوری قرار نگرفت. حد اکثر میزان این آن در برگ اول دیده شد. میزان iaa در ژنوتیپ متحمل تحت اثر تیمار شوری افزایش قابل ملاحظه ای داشت و حداکثر مقادیرآن در برگ چهارم مشاهده شد. هر چند تغییرات aba معنی دار نبود, ولی غلظت آن در پهنک به غلاف برگ در ژنوتیپ متحمل افزایش معنی داری داشت. از طرفی افزایش iaa در ژنوتیپ (ir651) مرتبط با سازوکار تحمل در ژنوتیپ متحمل بوده است. بنابراین می توان از دو عامل نسبت aba پهنک به غلاف برگ و میزان iaa در اندام هوایی به عنوان شاخص انتخاب ارقام متحمل به تنش شوری استفاده کرد.